حجت الاسلام والمسلمین ناصررفیعی در گفت‌وگو با خبرگزاری حوزه، ضمن بیان فضیلت زیارت امام رضا(علیه‌السلام) ابراز داشت: رسول گرامی اسلام(صلی‌الله علیه و آله) نسبت به زیارت امام رضا(علیه‌السلام) تأکید داشته و در یکی از سخنان خود می فرمایند: «پاره‎ای از تن من در خراسان مدفون خواهد شد، هیچ مؤمنی او را زیارت نمی کند مگر اینکه بهشت بر او واجب است و آتش جهنم بر او حرام است.» و در جایی دیگر نیز تاکید می کنند که:«سَتُدْفَنُ‏ بَضْعَةٌ مِنِّی بِخُرَاسَانَ مَا زَارَهَا مَکْرُوبٌ إِلَّا نَفَّسَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ کَرْبَهُ وَ لَا مُذْنِبٌ إِلَّا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذُنُوبَهُ» به زودی پاره‎ای از تن من در خراسان مدفون خواهد شد، که هیچ غم‌زده‎ای او را زیارت نمی‎کند، مگر آنکه خدای عزّ و جلّ غبار غم را از خاطرش برطرف می‎کند و هیچ گناهکاری مگر آنکه خدا گناهانش را می‎آمرزد.

وی در ادامه تصریح کرد: با نگاهی به آثار تاریخی متوجه می شویم که موضوع زیارت امام رضا(علیه‌السلام) نه تنها بین شیعیان بلکه حتی در میان اهل سنت هم موضوع مطرحی بوده است.

حجت الاسلام والمسلمین رفیعی ضمن تبیین شخصیت امام رضا(علیه‌السلام) ابراز داشت: رهبر معظم انقلاب، چند سال پیش از این تعبیری را درباره امام رضا(علیه‌السلام) به کار بردند که بنده نیز همان جمله را بیان کرده، محملی برای این گفتگو به شمار می آورم. ایشان فرمودند؛ اگر بخواهیم در سه کلمه زندگی امام رضا(علیه‌السلام) را خلاصه کنیم، می گوییم: مبارزی خستگی ناپذیر. اما تعبیر «مبارزی خستگی ناپذیر» بودن را لازم است اینگونه توضیح دهم که یکی از مسئولیت های مهم امام، مبارزه دائمی با منکر و اقامه معروف است؛ کما اینکه در زیارت جامعه کبیره می گوییم که «المعروف ما امرتم به والمنکر ما نهیتم عنه» هر چه شما اهل بیت به ما امر کردید، معروف است و هر چه را که نهی کردید، منکر است. این حرف خاستگاه قرآنی دارد: « أَطِیعُوا اللهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی الأَمْرِ مِنْکمْ».همچنین در زیارت نامه جامعه کبیره و سایر زیارتنامه ها می گوییم: « أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ، وَآتَیْتَ الزَّکَاةَ، وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ».

وی در ادامه تصریح کرد: وجود مقدس امام رضا(علیه‌السلام) بیست سال دوره امامت ایشان طول کشید. از این بیست سال، حدود پنج سال امامت ایشان در دوره خلافت مأمون عباسی بود که عمده اطلاعات تاریخی ما درباره ایشان نیز به همین دوره برمی گردد به ویژه در دوره ای که در ایران حضور داشتند.

رئیس مجتمع آموزش عالی تاریخ، سیره و تمدن اسلامی، گفت: مطالعه درباره سیره حضرت می توان سیره مبارزاتی امام رضا(علیه‌السلام) را به گونه های مبارزه با انحرافات اعتقادی، مبارزه با انحرافات سیاسی و مبارزه با انحرافات اخلاقی و اجتماعی تقسیم کرد.

وی در بیان مبارزه با انحرافات اعتقادی در سیره حضرت خاطرنشان ساخت: امام یک شاخص است برای یک عقیده صحیح کما اینکه در زیارتنامه ها هم می گوییم:«شَقِیَ مَنْ خَالَفَکُمْ وَ سَعِدَ مَنْ أَطَاعَکُمْ» در هر زمانی از زمان خود رسول خدا(صلی‌الله علیه و آله) تا امروز، همواره در کنار صراط مستقیم، راه های انحرافی هم وجود داشته است. جریاناتی نظیر سقیفه، کیسانیه، زیدیه، خوارج و تا به امروز مانند داعش، یمانی و.... از این دست جریانات انحرافی وجود داشته است. در زمان امام رضا(علیه‌السلام) نیز این جریانات انحرافی وجود داشته است.

حجت الاسلام والمسلمین رفیعی در ادامه گفت: یکی از جریانات انحرافی جریان واقفیه است. فرقه واقفیه اصلی‌ترین گروه انحرافی در زمان امام رضا(علیه‌السلام) بود که شهادت امام کاظم(علیه‌السلام) را نپذیرفتند و بنابراین، منکر امامت امام رضا(علیه‌السلام) نیز شدند. البته انگیزه های متعددی در شکل گیری این جریان وجود داشت. یکی از این انگیزه ها، مالی بود که افرادی نظیرعلی بن حمزه بطائنی، زیاد بن مروان قندی و عثمان بن عیسی رواسی را به این جریان انحرافی کشاند. امام رضا(علیه‌السلام) با این جریان مقابله کرد و فرمود: «خداوند آنان را لعنت کند. چقدر آنان دروغ می گویند». در ادامه هم فرمودند: «کسی که توقف می کند، از حق دور شده است و اگر با همین عقیده از دنیا برود، جایگاهش جهنم است.» در جایی دیگر نیز فرموده اند: «منکر یکی از ما منکر همه ما است.»

وی گفت:جریان واقفیه جریان بسیار خطرناکی بود و من احتمال می دهم که این فرمایش امام کاظم(علیه‌السلام) که وقتی امام رضا(علیه‌السلام) متولد شدند فرمودند: «وای به کسی که به فرزندم ظلم کند. کسی که به او ظلم کند مثل این است که به امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) ظلم کرده است»، اشاره به همین نکته یعنی باطل بودن جریان واقفیه دارد.

حجت الاسلام والمسلمین رفیعی تصریح کرد: جریان انحرافی دیگر، جریان غلات بود که امام رضا(علیه‌السلام) آنان را کافر خوانده و فرمودند: «اگر کسی با آنان بنشیند و ارتباط داشته باشد و با آنان غذا بخورد و ازدواج کند و اخبار آنان را تایید کند، از ولایت خدا، پیامبر و اهل بیت خارج خواهد شد.» امام رضا(علیه‌السلام) وقتی شنیدند بعضی از افراد، صفات خداوند را به امام علی(علیه‌السلام) نسبت می‌دهند، به خود لرزیدند و از شدت ناراحتی عرق از سر و رویشان جریان پیدا کرد و سپس فرمودند: «منزه است خداوند از آنچه ظالمان و کافران درباره او می‌گویند. آیا علی(علیه‌السلام) خورنده‌ای در میان خورندگان، نوشنده‌ای در میان نوشندگان، ازدواج‌کننده‌ای در میان ازدواج‌کنندگان و گوینده‌ای در میان گویندگان نبود؟»البته ما منکر مقامات ائمه نیستیم، اما نباید بعد بشری امام فراموش شود همانگونه که خداوند در قرآن درباره پیامبر هم همین را می فرماید.

وی در بیان جریان انحرافی مفوضه تصریح کرد: جریان انحرافی دیگر، جریان مفوضه است که اعتقاد داشت خداوند، امور عالم را به معصومین واگذار و قدرت و اختیار آفرینش و تدبیر عالم را به آنان تفویض کرده است. امام رضا(علیه‌السلام) آنان را مشرک و کافر می خواند. جریان جبریه هم از دیگر جریاناتی انحرافی عصر حضرت بود. امام رضا(علیه‌السلام) در این مورد می فرماید: «مَنْ زَعَمَ انَّ اللَّهَ یَفْعَلُ افْعالَنا ثُمَّ یُعَذِّبُنا عَلَیْها فَقَدْ قالَ بِالْجَبْرِ» هر کس گمان کند که خدا کارهای ما را انجام می‌دهد، آنگاه ما را بر آنها عذاب می‌کند، معتقد به جبر گردیده است.» حضرت همچنین قائلین به جبر را کافر قلمداد می فرمود. خوارج هم از دیگر جریانات انحرافی به شمار می آمدند به ویژه فرقه حروریه که امام با آنان نیز مقابله می کردند.

رئیس مجتمع آموزش عالی تاریخ، سیره و تمدن اسلامی، ادامه داد: این مواردی که بیان شد، انحرافات درون مذهبی بودند. یکسری از انحرافات نیز برون مذهبی هستند یعنی فرقه هایی که از اسلام خارج بودند مثل صابئین و نصارا که امام با آنان مناظره می کرد.

وی در بیان سیره حضرت در مبارزه با انحرافات سیاسی ابراز داشت: اصل انحراف سیاسی از انکار ولایت امیرالمومنین(علیه‌السلام) آغاز شد. تمام حاکمان و خلفای اموی و عباسی از نگاه ائمه غاصب بوده و مورد تایید نبودند. به همین دلیل در سیره امام رضا(علیه‌السلام) و پدران بزرگوار ایشان مخالفت با آنچه مورد تایید حکومت است به چشم می خورد. سلیمان بن جعفر از امام رضا(علیه‌السلام) درباره همکاری با حکومت سؤال کرد. حضرت(علیه‌السلام) در پاسخ فرمودند: «نگاه کردن به اینها از گناهان کبیره است.» و در نقل دیگری از تاریخ آمده است که روزی دو نفر از مدینه خدمت امام که در مرو بودند، رسیدند و در مورد کیفیت نماز خود پرسیدند. حضرت(علیه‌السلام) به یکی از آنها فرمودند که نمازت را کامل بخوان و به دیگری فرمود نمازت را شکسته بخوان. دلیل تمام بودن نماز مسافر این بود که حضرت(علیه‌السلام) به او فرمودند: «چون تو برای دیدن مأمون آمدی و این سفر، سفر معصیت است؛ بنابراین باید نمازت را کامل و تمام بخوانی.» وقتی هم که هارون الرشید کاخ مجللی ساخته بود، امام(علیه‌السلام) فرموده بودند که «هذا بیت الفاسقین». امام رضا(علیه‌السلام)) حتی در دوران ولایتعهدی نیز روحیه برخوردشان با حکومت محفوظ بود.

رئیس مجتمع آموزش عالی تاریخ، سیره و تمدن اسلامی، ضمن بیان مبارزه امام رضا(علیه‌السلام) با انحرافات اخلاقی و اجتماعی عنوان کرد: در برابر انحرافات اخلاقی و اجتماعی نیز موضع امام رضا(علیه‌السلام) بسیار قاطع بود. شیخ صدوق نقل می کند که روزی خادم آن حضرت عرض کرد: جمعی از مردم در پشت در اجازه ملاقات می‌خواهند و می‌گویند ما شیعه علی(علیه‌السلام) هستیم، ولی امام به آنان اجازه ملاقات نداد. آنها به خادم گفتند: به امام بگو: اگر ما به دیار خود برگردیم و بگویند دو ماه در طوس بودید آیا حضرت را زیارت کردید یا نه؟ اگر بگوییم: اجازه ملاقات ندادند، دیگر آبرو نخواهیم داشت. خادم، گفته آنان را به حضرت عرض کرد و حضرت اجازه ملاقات دادند. بعد از ورود، حضرت(علیه‌السلام) به آنها اجازه جلوس ندادند، آنها عرض کردند: ای پسر رسول خدا ما چه کرده‌ایم که شما با ما چنین می‌کنید؟! حضرت(علیه‌السلام) فرمودند: شما خود را شیعه علی(علیه‌السلام) می‌دانید، در حالی ‌که شما در بیشتر اعمالتان با امام مخالفت می‌کنید و در بسیاری از فرایض و در حقّ برادران دینی‌تان کوتاهی و سستی می‌کنید و در جایی که تقیّه واجب است، آن را ترک کرده و در جایی که تقیّه واجب نیست، مرتکب می‌شوید.

وی گفت: انتظارات امام رضا(علیه‌السلام) از شیعیان را در پنج نکته مهم عرض می کنم. اول از همه «حاکمیت قرآن» است. در کلام ایشان می بینیم که مرتبا کلام خود را به قرآن ارجاع می دهند تا جایی که ابراهیم بن عباس می گوید: «کان کَلامُهُ کُلُّهُ وَ جَوابُهُ وَ تَمَثُّلُهُ اِنْتِزاعاتٍ مِنَ القُرْانِ.» همه سخن و جواب و استشهادش قرآنی بود. نکته دوم؛ «عقلانیت» است. ایشان به صراحت می فرمایند: «صَدِیقُ کُلِّ اِمْرِئٍ عَقْلُهُ وَ عَدُوُّهُ جَهْلُهُ». نکته سوم «اعتدال و میانه روی» است. امام در فرمایشی می فرمایند: برخی با غلو به ما لطمه زدند و بعضی هم با تفریط. نکته چهارم «عملگرایی» است که مثالش همان جریان عدم پذیرش شیعیان است که ذکرش گذشت. نکته پنجم نیز عبارت است از: «احیای سنت پیامبراسلام» که در سیره ایشان کاملا مشهود است.

حجت الاسلام والمسلمین رفیعی ضمن محکوم نمودن انتشار فیلم موهنی به نام «عنکبوت مقدس» که توهین به ساحت مقدس امام رضا(علیه‌السلام) می باشد تصریح کرد: جسارت به ساحت مقدس معصومین مربوط به حال نیست. همان زمانی هم که این بزرگواران در قید حیات بودند، مورد اهانت و جسارت قرار می گرفتند همانگونه که در قرآن نیز به این مسئله اشاره شده و مخالفین رسول گرامی اسلام(صلی‌الله علیه و آله) ایشان را با توهین هایی نظیر ساحر، مجنون و ...مورد خطاب قرار می دادند. خط برخورد با پیامبر(صلی‌الله علیه و آله) و ائمه خط اموی است و بنیان گذار آن معاویه بود. امروز هم عده ای ناشیانه همان خط را دنبال می کنند.

وی ادامه داد: این توهین ها، معصومین را کوچک نمی کند، بلکه بزرگ تر می کند. شما اگر مرواریدی در دست داشته باشید و همه بگویند سنگ است، من بیشتر تحریک می شوم آن مروارید را ببینم. اگر شما چیزی نمی گفتید، من هم توجه ام جلب این مسئله نمی شد. اینجا هم همین قاعده حاکم است. وقتی به امام توهین می شود، عده ای مشتاق می شوند تا بروند و زندگی امام را مطالعه کنند و این موجب آشنایی بیشتر با زندگی حضرات معصومین می شود. بزرگترین اشتباه یزید هم این بود که اهل بیت را در شهرها چرخاند چرا که موجب آشنایی بیشتر مردم با آنان شد.

رئیس مجتمع آموزش عالی تاریخ، سیره و تمدن اسلامی، در پایان تصریح کرد: امام رضا(علیه‌السلام) خورشید فروزانی هستند که با این اقدامات کذایی بر آن سایه افکنده نمی شود. البته باید تأسف خورد که چرا برخی افراد به خود اجازه اهانت به ساحت مقدس امام معصوم را می دهند. من این جمله معروف امام حسین(علیه‌السلام) را به آنها متذکر می شوم که فرمودند: «اگر دین ندارید، لااقل آزاده باشید.» نکته پایانی هم اینکه الحمدلله خداوند دشمنان ما را از احمق ها آفرید. پیشینه برخی از بازیگران این فیلم موهن، شرم آور است. به جرأت می گویم که این گونه مطالب برکت را از زندگی آنان سلب خواهد کرد. خداوند وعده داده است که آنانی که با حق در می افتند، نابود خواهند شد. ائمه نیز مظهر حق اند.